Woensdag 11 april Cachen in de woestijn.

Het wordt koud vandaag. Dat is vanmorgen de boodschap als ik om 5 uur de tv aanzet. Gisteren was het nog 30 graden, maar vandaag gaan we de 20 graden niet eens halen. Ik trek dus maar een lange broek aan en pak een jasje uit de tas voor als ik straks naar buiten ga.

Ontbijten doe ik weer om 7 uur bij het buffet. Dat is gisteren prima bevallen. Veel keuze voor weinig geld en de koffie is redelijk.

Tegen 8 uur ga ik naar het Las Vegas welkomstbord. Ik moet er op de foto om een zogenaamde virtual cache te kunnen loggen. Een vriendelijke Japanner wil wel een foto maken en dat is weer een cache in de pocket. Er ligt ook nog een gewone cache (in dit geval een klein doosje met een stukje papier waar je je cachenaam op moet zetten) verstopt en die vind ik ook.

Ik rij door naar de Bellagio. In dit hotel is een atrium waar altijd een groot display met vooral veel bloemen is. Een paar keer per jaar wordt het display gewijzigd en dit keer is het thema een Dutch garden. Die moet dus op de foto.

Op een bordje wordt uitgelegd dat veel Nederlanders, vooral in kleine dorpen, nog op klompen lopen.

Inmiddels kan de jas alweer uit. Het is een graad of 20 en het waait behoorlijk. Ik heb zin om buiten Las Vegas te gaan cachen en ik zoek wat caches in de omgeving van Jean, een plaatsje 20 mijl ten zuiden van Las Vegas. Jean bestaat uit een casino, een benzinestation en wat de Amerikanen een 'correctional facility' noemen. Wij zeggen in dit geval een vrouwengevangenis. En om Jean heen ligt vooral veel woestijn. En in die woestijn liggen veel caches. Wat mij betreft dus een ideale vakantiebestemming.

Nou had ik me voor de vakantie voorgenomen om niet op dirt roads te gaan rijden. Dat blijkt niet zo'n handig voornemen te zijn als je wilt gaan cachen in de woestijn. Die gaat dus overboord. Ik heb ten slotte niet voor niets een SUV gehuurd. Dit is hem overigens.

En aan deze onverharde weg lagen de meeste van de 35 caches die ik vandaag gevonden heb.

Het was er wel lekker rustig. Ik heb de hele middag niemand gezien. Het was dus ook niet nodig om de auto aan de kant te zetten om de caches te zoeken. Die kon gewoon midden op de weg blijven staan. De caches lagen meestal een stukje de woestijn in, verstopt tussen de cactussen, of in een oud fornuis slash schietschijf.

Om half vijf krijg ik zin in avondeten en ga ik terug naar Las Vegas. Omdat ik de lunch vandaag heb overgeslagen ga ik om half zes naar het buffet in South Point. Ik heb nog een coupon waarmee ik 50% korting krijg en voor nog geen 7 dollar kan ik kiezen uit salade, pizza, chinees, vis, barbeque, mexicaans en een uitgebreid assortiment aan toetjes. De kunst is altijd om niet teveel te eten.

Het is nu 8 uur. De weblog is bijna klaar en ik ga zo voor de tv hangen.

Hotel: South Point, $ 44,80 inclusief tax